Trattoria ENZO : Pizzanın tadı damagımda - ama cocukların da gürültüsü kulagımda !

Instragramdaki fotograflarına baka baka agzımın sulandıgı ve en sonunda gidip o son zamanlarda rüyalarımı süsleyen enfes pizzayı tatmayı basardıgım mekandır kendisi. Lezzeti en az görüntüsü kadar muazzam! önce pizzanın enfes domates sosuna ve incecik hamuruna hayran kalıyorsun,daha sonra kenarlarına dogru geldikce hamurunun o nefis kabarıklıgı ile pizza seni tekrar sasırtıyor! Pizzada esas meselede bu işte! Hamur ve sosta iddaası olmayanlar doldursun tabi üstüne malzemeyi! Bu sehirde denedigim cogu pizzacının zengin malzeme kombinasyonlarındaki yaratıcılıklarına sasırmamak lazım, pizzanın temelinde iş yok ki! Trattoria Enzonun ise binbir ceşit malzemeyle ikna etmeye ihtiyacı yok: menude ya altı ya yedi cesit, her biri iki üc malzemeli kısa ve net pizza secenekleri var. Benim de en cok begendigim tarafı bu oldu. Üstelik malzeme de öyle pizzanın kendisi görünmeyecek gibi boca edilmemiş: mantarlar pizzamın ortasında nazikce serpilmiş ve pizzanın kendi güzelligi böylece ön planda kalmayı basarabilmişti! Anlayacagınız tad konusunda yıldızlı on benden bu mekana. Yıldızı da önden gelen taptaze grissini,ekmek ve zeytinyagı üclemesinden geliyor. Ha bir de dana incikli taze makarnası! Pizzanın hayaliyle gittik, birde makarnanın ugrattıgı şok ile cıktık. Yanlız mekanın kendisi on numara diyemicem ne yazık ki.gerekcelere gelirsek...

Dekorasyon tüm ayrıntılarıyla düsünülmüs, kırmızı beyazlı örtüleriyle tipik bir italyan restoranı ambiyansı yaratılmaya calısılmıs, iyi hoş ama kendini italyanın o tatlı mütevazi trattorialarından birinde gibi hissetmenin mümkünatı yok! Gerek garsonların acayip bir telaşı, gerek icerideki bangır bangır müzik... en acı gercek ise alısveris merkezi icinde olması "hatası" nedeniyle delice alısverislerine ara vermiş olan sevgili ailelerin ugrak mekanı haline gelmis olması. Ah o aileler,  "food court bizi kesmez, italyan restoranında yeriz biz" mesajı verircesene etrafa süper havalı bakışlar atan, sonra o masayı kıtlıktan cıkmışcasına her türlü italyan spesiyalleri ile sadece donatmıs olmak icin donatan ve üstelik o güzelim yemekleri de masaya carpık bir sekilde oturarak sallapati yiyen aileler... Bu kasıntılık neden? İtalyanların her öglen tatillerinde bir kadeh sarap esliginde yedikleri makarnayı siz yiyince  niye lüks? Anneler babalar kasılırkene cocuklar ise tam tersi, lunaparka gelmiş misali ! Restoranın icinde ben diyim size körebe, siz diyin bana saklambac .. Ne oyun ararsan var! Kısacası pizzanın tadı damagımda kaldı, ama gönül bir de isterdi ki o leziz yemegin tadına şöyle sakin sakin hakkıyla varabilmek...